วันพฤหัสบดีที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

เสี้ยวชีวิตหนึ่ง...ของ..."ต่าย อรทัย"






เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน และ ต้องผจญกับความลำบากยากเข็ญ ทำงาน หาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง, น้องชาย และ ยายผู้เป็นที่รัก แต่นั่นไม่ได้ ทำให้เธอรู้สึกท้อกับชีวิต และ หมดกำลังใจ ไปกับมันถึงทุกวันนี้ผลสะท้อนของความมุ่งมั่น มานะเพียรพยายาม และ ความกตัญญ ของเธอจึงทำให้ ดอกหญ้า ดอกนี้เบ่งบาน อย่างสง่างาม และอยู่ในใจของทุกคน…"ต่าย อรทัย" เด็กผู้หญิง ซึ่งถือความกตัญญู เป็นที่หนึ่ง ชื่อจริงคือ อรทัย ดาบคำ มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน ต่ายเป็น พี่คนโต มีน้องชายอีก 3 คน บ้านเกิดคือ บ้านคุ้มแสนชะนี ต.พรสวรรค์ อ.นาจะหลวย จ.อุบลราชธานีต่ายเกิดท่ามกลางครอบครัวที่มีปัญหา ไม่อบอุ่นเหมือนครอบครัวอื่นๆ พ่อแม่ แยกทางกันเดิน ทำให้ชีวิตของต่าย และ น้องๆต้องอาศัยอยู่กับยาย ซึ่งยาย ก็อายุประมาณ 70 ปีแล้ว แต่ต้องลำบาก เลี้ยงดูต่ายและน้องขณะนั้นต่ายอายุเพียง 11 ขวบ แต่ต้อง ช่วยยายดูแลน้องๆ และ ทุกอย่างในบ้าน ทั้งหาบน้ำที่อยู่ในบ่อ กลางทุ่งนา ต้อง อดทนกับระยะทางที่แสนไกล ต้องอดทน ต่อสู้กับแสงแดดที่แผดเผาเพื่อที่จะนำน้ำ มาใช้ที่บ้าน ขนฟางข้าวตามทุ่งนาเพื่อมา ให้วัวกิน รวมไปถึงเสื้อผ้าของน้องชาย กับยาย ทำกับข้าว ทำความสะอาดบ้าน ความรับผิดชอบในหน้าที่ตอนนั้น ต่าย ก็ทำด้วยความเต็มใจและทำดีที่สุดในช่วงนั้น ต่าย เองก็ยังมองไม่เห็นว่า ตนเองจะมีแววด้านการร้องเพลง ระยะนั้นเป็นช่วงที่ “ฮันนี่ ศรีอีสาน” กำลังโด่งดังมาก ต่ายมีความรู้สึกว่า ชอบ นักร้องคนนี้มาก จึงได้พยายาม ฝึกร้องเพลงตามอย่าง ตอนนั้น มีวิทยุเทปเครื่องเล็กๆ แต่ก็ไม่มีม้วนเทป ที่จะฟัง จึงพยายามหายืมเพื่อนบ้านมาเปิดฟัง จนสามารถร้องเพลงของ ฮันนี่ ศรีอีสาน ได้ทุกเพลง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น